کارگردان فیلم ویدیویی «آن روی سکه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: خیلی از افراد مرتب از من سوأل می کنند که این عجیب نیست یک روحانی به سینما گرایش دارد و من در پاسخ میگویم که آدمی زوایای پنهان زیادی دارد و من هم علاقه شدیدی به سینما دارم. دین و سینما از یکدیگر جدا نیستند و اینکه برخی از افراد گاه از بعضی فیلم ها بطور مشخص با عنوان آثار دینی یاد می کنند برایم واژه غریب و بیگانه ای است.

وی ادامه داد: دین امروزه در تمامی زوایای زندگی مردم وارد شده و فیلمی نداریم که دین در آن ها نقشی نداشته باشد؛ من معتقدم هر اثر سینمایی را می توان یک اثر دینی دانست و این که ژانری در سینما با عنوان «ژانر دینی» به وجود آمده برای من قابل هضم نیست! من به عنوان یک روحانی که پیش از این از طریق بسایر ابزارهای فرهنگی و هنری مانند نگارش کتاب سعی در تبلیغ دین داشتم به این نتیجه رسیدم که می توانم حرف هایم را در سینما با بیانی به روز تر برای جذب بخش اعظمی از مردم بیان کنم.

این فیلمساز سپس با اشاره به اینکه فیلم هایش در جرگه آثار اجتماعی قرار می گیرند اظهار داشت: تم اصلی آثار من «سوء ظن» است و در رابطه با این مسأله تحقیقات زیادی انجام داده ام؛ من در رابطه با سوء ظن کتاب های زیادی نوشته ام و بعد از نگاهی جامع به اغلب اتفاقاتی که در زندگی روزمره مردم رخ می دهد به این نتیجه رسیدم که سرمنشاء تمامی مشکلات ما در جامعه و خانواده ها بدگمانی است و این سرفتار ناپسند از بدو خلق بشر نیز وجود داشته و حتی شیطان به دلیل همین مسأله از بهشت رانده شده است.

آقایی در بخش دیگری از این گفتگو با تأکید بر اینکه روحانیت به هیچ عنوان با سینما در تقابل نیست خاطرنشان کرد:خوشبختانه اکثریت علمای دین به این نتیجه رسیده اند که سینما رسانه مقدسی است و مراکز حوزوی به این رسانه مهم و تأثیرگذار نیاز دارند تا بتوانند حرف هایشان را بزنند؛ جامعه روحانیت از اینکه من به سمت فیلمسازی رفتم استقبال خوبی کردند و اساتید من بسیار در این زمینه به من لطف داشتند. از سوی دیگر نگاه های کارشناسی شده همه را به این نتیجه رسانده است که دیگر ابزارهای فرهنگی مانند کتاب اقبال چندانی میان مردم ندارند و از این رو ما باید خودمان را به هنر مدرن و روز مجهز کنیم.

وی افزود: افراد روحانی به دلیل موقعیت خاصی که دارند، با قشرهای مختلفی سر و کار دارند و از این رو می توانند در آثار هنری به بهترین شکل ممکن جامعه را به تصویر بکشند؛ از سوی دیگر برخلاف آنچه که به عنوان یک تصور غلط در میان افراد جامعه وجود دارد امروزه اغلب روحانیون می دانند که هنر و سینما یکی از ضروریات کشور است و باید از طریق این هنر مهم حرف های ارزشمند را به مردم بیان کرد.

این فیلمساز در ادامه این گفتگو در مورد سوابق کاری خود اظهار داشت: من تحصیلات مرتبطی در زمینه سینما ندارم اما تجربه دو سال کار عملی و مستمر در زمینه تولید فیلم را دارم؛ دغدغه فیلمسازی برای من به دلیل اینکه زبان بین المللی امروز جامعه بشری است برایم مهم است و ایده های بسیار نابی دارم و مطمئن هستم که اگر این ایده ها به فیلم تبدیل شوند می توانند مخاطبان زیادی را به سالن های سینما بکشانند.

آقایی ادامه داد: در ادامه کار فیلمسازی ام به زودی اولین سریال تلویزیونی ام با عنوان «داش آکل» را خواهم ساخت که البته ارتباط چندانی با داستان معروف صادق هدایت ندارد و به نوعی برداشتی آزاد از داستان او است و بیشتر حال و هوایی امروزی دارد. من در این سریال سعی دارم طیف های مختلف مردم را به یکدیگر نزدیک کنم و نشان بدهم که در جامعه ما از افراد لاابالی تا حتی فرهیختگان و روحانیون می توانند به خوبی در کنار هم زندگی کنند.

وی سپس با بیان اینکه این سریال می تواند باعث تغییر دیدگاه مردم نسبت به روحانیت شود گفت: امیدوارم که شرایط ساخت این سریال به زودی مهیا شود و مسئولان سازمان صدا و سیما با تدبیر خللی در روند تولید آن به وجود نیاورند.

حجت الاسلام آقایی همچنین از ساخت فیلم سینمایی «غیرت» به تهیه کنندگی محسن علی اکبری خبر داد و اظهار داشت: شرایط ساخت این فیلم در حال حاضر مهیا نیست و احتمالاً اوایل سال ۹۵ بتوانیم «غیرت» را به مرحله فیلمبرداری برسانیم؛ خوشبختانه مدت ها است مرحله تحقیق و پژوهش این فیلم را به پایان رسانده ایم و فیلمنامه این اثر در حال حاضر آماده تولید است.

وی در خاتمه این گفتگو متذکر شد:  فکر می‌کنم اگر مشکل خاصی پیش نیاید «غیرت» می‌تواند جزو آثار پر بیننده شود چرا که حرف هایی که در این فیلم بیان می شود همگی حرف های روز مردم است و به نوعی می تواند احساس همذات پنداری را در آن ها برانگیخته کند. غیرت داستان زندگی یک روحانی ساده است که از مردم همین جامعه دور نیست و زندگی بسیار معمولی دارد؛ همین داستان ساده و سر راست فیلم که به دور از اداهای رایجی که امروزه در سینمای ما باب شده است می تواند موجبات رضایت مخاطب را فراهم بیاورد؛ من معتقدم که سینمای ایران در حال حاضر از مشکل بزرگی به اسم فیلمنامه رنج می برد و بایستی تلاش زیادی صورت گیرد تا ما بتوانیم سطح کیفی فیلمنامه های سینمایی را ارتقا دهیم.